Windmolens in onze streek...een woordje meer.

Windmolens in onze streek...een woordje meer 

Het gebruik van windenergie voor de opwekking van groene stroom is een doelstelling die vastgelegd is op Internationaal, Europees, Nationaal en Regionaal niveau.

Economisch: Deze energiebron draagt bij tot de diversificatie van onze energiebronnen tegen een kost die vergelijkbaar is met die van fossiele brandstoffen. 

Milieu: Windenergie is niet-vervuilend en hernieuwbaar. De ontwikkeling van windenergie wordt aangemoedigd om de uitstoot van broeikasgassen terug te dringen. Bovendien produceert windenergie geen afvalstoffen. Windenergie is dus geen vervuilende industrie.

 Elke MWh elektriciteit geproduceerd via windenergie bespaart de uitstoot van 456 kg CO2.

Technisch: windenergie is een betrouwbare bron van elektriciteit. Einde 2006 was wereldwijd 70.000 MW aan vermogen geïnstalleerd.

Informatievergaderingen Ertvelde en Oosteeklo

Tijdens deze informatievergadering werd uitgelegd waarom een vergunning werd aangevraagd om een aantal turbines te plaatsen langs de E34/R4 (info Ertvelde) en op verschillende plaatsen in Oosteeklo, waar deze precies zouden komen, wat hun capaciteit is, welke participaties er zijn, welke voordelen windenergie biedt, enz…

Er werd vooral gesproken over de voordelen van windenergie, de participatie van de bevolking, de inplanting, de capaciteit, de geschatte elektriciteitsproductie, wanneer ze operationeel kunnen zijn, etc…

Even enkele uitspraken op een rijtje en daarbij enkele bedenkingen: 

* verzekering dat de wettelijke afstand, tussen turbines en huizen van 250m zeker zou gerespecteerd worden en zelfs opgetrokken naar 300m.

à In Frankrijk heeft de Nationale Gezondheidsraad de overheid met onmiddellijke ingang aanbevolen om geen windmolens meer te bouwen binnen 1500 meter van een woon- of werkplek. Ook voor delen van Duitsland geldt een zelfde norm, in verband met gezondheidsrisico’s.

* Windturbines zouden een minimum aan geluidsoverlast hebben: ‘je hoort ze bijna niet’ ‘Ze worden ingeplant langsheen een drukke autoweg, binnen een industriezone, …’ dus het geluid wordt opgeslorpt door andere geluiden

à Dit werd gelijk tegengesproken door een inwoner van Kluizen, die dagelijks wordt geconfronteerd met de overlast van windmolens nabij woningen.

Veroorzaken lawaai = toename geluidsoverlast = storende industrie

Geluidsoverlast treedt vooral ’s nachts op. Niet alleen omdat het dan relatief stiller is op de weg, maar tevens omdat het aan de grond windstil is terwijl op grote hoogte de wind en daarmee het geluid sterk toeneemt én omdat het geluid “qua toonhoogte en variatie overeenkomt met spraak”. Zowel de absolute geluidsemissies als de aard van het – telkens kort onderbroken – geluid is dan zeer hinderlijk. Hierbij geldt een radius van 2 km waarbinnen overlast kan optreden.

 * Slagschaduw: werd geminimaliseerd als impact. Het probleem zou kunnen aangepakt worden d.m.v. sensoren op de vensters van de woningen. Er werden theoretische zones aangeduid, waarbij slechts 2 woningen langsheen de Stoepestraat last zouden hebben van slagschaduw (?!)

Ook zonder overschrijding van de normen van slagschaduw en geluidshinder kan er wel degelijk overlast optreden.

De zones zijn louter theoretisch opgesteld en houden slechts rekening met een algemeen gemiddelde. Helaas is de praktijk anders, zoals overal vele getuigenissen.

Wanneer je een windmolenpark nadert met de auto, eender waar en al zeker in open vlakte, dan zie je de schaduw van de wieken reeds lang voor je het molenpark ziet.

Voor deze drie punten verwijzen we hier naar het Verdrag van de Rechten van de Mens, te weten het recht op gezondheid.

* Door voorbij de Stoepestraat te gaan, gaat men regelrecht tegen de vraag van het Streekplatform Meetjesland om dit niet te doen. De reden hiertoe zou vooral praktisch zijn (gasleidingen, geklasseerde hoeve, e.d.m.

Door hun afmetingen dienen windturbines ingepast te worden in de lijnen van het landschap.

Dit is anders een ernstige aantasting van de natuurwaarde.

* Er werd verwezen naar een vermindering van CO2 uitstoot van 34.000 ton. Dat zou men ook bereiken als 15.000 auto’s niet meer rijden. Zoals de vergelijking werd uitgelegd, klonk het heel aanlokkelijk naar milieunormen toe.

Het is echter niet zo dat door het plaatsen van windturbines er plots 15.000 auto’s minder rijden. Deze vergelijking gaat dus niet op. Een vergelijking tussen b.v. de uitstoot bij andere energiebronnen zou een stuk aannemelijker zijn en de realiteit meer benaderen.

         Andere nadelen waar wijselijk werd over gezwegen:

 Hernieuwbare energie is afhankelijk van het weer: slechts 5% van de totale behoefte wordt

momenteel ingevuld. Op termijn zal blijken dat dit soort energiebron niet toereikend is voor de

steeds stijgende behoefte aan elektriciteit

visuele vervuiling = storende industrie

In onze streek broeden veel vogels en hun biotoop wordt dus zeker aangetast = storende industrie

Identiteit van het Meetjesland wordt aangetast = storende industrie

Er ontstaat een wildgroei van windmolens in het polderlandschap: een rommeltje dus.

Woningen verminderen in waarde: ook indien plaatsing van de windturbines nog niet gerealiseerd is, maar er wel concrete plannen voor plaatsing zijn, is er een waardedrukkend effect Een potentiële koper zal immers rekening houden met de mogelijke aanwezigheid van windturbines, ook al zijn over de aard en omvang van de te verwachten visuele geluids- en slagschaduwhinder nog geen exacte gegevens voorhanden.

* Gemeenten zouden +- € 4.000,00 per jaar en per turbine krijgen: een mooi en aanlokkelijk bedrag.

Maar waarom zouden gemeenten dat krijgen? Op basis waarvan? Hoe wordt deze ‘schenking’ verantwoord? Open vraag.

* Gemeenten zouden via b.v. Gemeentelijke Holdings een participatie kunnen aangaan door investering van gelden, d.m.v. achtergestelde leningen met een hoog rendement.

Vorig jaar 8,7 % + een progressieve vergoeding. Super dus!

Maar wat is dat, een achtergestelde lening?

Dit is een krediet waarbij de schuldeiser i.g.v. van faillissement van de schuldenaar pas zijn geld terug kan krijgen als alle andere schuldeisers zijn betaald. Als er onvoldoende geld aanwezig is uit de opbrengst van de boedel, krijgt de schuldeiser helemaal geen geld terug. Hoog risico dus.

Lokale inwoners zouden eveneens kunnen participeren door 'aandelen' te kopen in de de CVBA die de windmolens gaat exploiteren. Een leuk rendement werd voorgespiegeld.

C.V.B.A is een commanditaire vennootschap met beperkte aansprakelijkheid...misschien toch beter eerst even de risico's bekijken vooraleer u uw zuurverdiende spaarcentjes investeert.

De windmolens draaien dus m.a.w. grotendeels op subsidies d.m.v. groencertificaten en financieringen door derden.

Een windmolen kost zo’n € 3 miljoen en is op een beperkte tijd (enkele jaren) terugverdiend, terwijl het wordt afgeschreven tussen 10 en 20 jaar (naargelang aard investering). Na 20 jaar wordt deze afgebroken en naar derde-landen gebracht om aan een ‘tweede leven’ te beginnen. M.a.w. de windmolen voldoet hier niet meer aan de normen, is afgeschreven, brengt nog onvoldoende winst op en het afval hier verwerken kost handenvol geld. Daarom bouwt men deze tweedehands ergens opnieuw in een land – waar er geen of veel minder strenge normen zijn, en al helemaal geen afvalbeleid.

Zonder voor of tegen windenergie te zijn, is het duidelijk dat het hier vooral gaat om ‘Big Business’. Ten koste van veel. Dat men deze windturbines niet moet plannen nabij dorpen, woonzones, waardevolle landschappen, maar op plaatsen waar ze absoluut niet hinderlijk zijn.

Bovendien:

Wanneer de burger investeert d.m.v. het omzetten van belastingsgelden in subsidies (lees groencertificaten), de last moet verdragen van alle ongemakken die ermee gepaard gaan…zou de burger ook de lusten ervan moeten proeven d.m.v. niet alleen groene maar ook goedkopere elektriciteit. Niets is minder waar. De windmolen (producent) levert/verkoopt zijn opgewekte energie aan de stroomleveranciers die op hun beurt aan de burger de stroom verkoopt.

Kiest de burger bovendien voor ‘groene stroom’ dan is deze stroom niet alleen duurder, maar de stroomleverancier kan helemaal niet garanderen dat de toegeleverde ‘groene stroom’ ook voor 100% groen is.

Hoewel de voordelen van windenergie voor allen zeer duidelijk zijn, worden de nadelen ervan nog teveel onderkend of zelfs weggestopt. Het respect voor de mens en natuur is duidelijk van ondergeschikt belang.

Ook onze wetgever is hier in de fout. Door de inplanting van windmolens op dergelijke manier toe te laten en het zelfs wettelijk te regelen, laat de wetgever niet alleen een wildgroei toe, maar verhinderd terzelfdertijd ieder belang van de burger, hetzij op het gebied van gezondheid als op het gebied van ‘goedkopere en milieuvriendelijke stroom’

Doordat deze windmolens grotendeels gefinancierd worden d.m.v. groencertificaten en dus belastingsgeld, betalen we dus eigenlijk als burger drie maal: éénmaal met belastingsgeld, éénmaal wanneer we de ‘dure’ stroom aankopen voor huishoudelijk- of bedrijfsgebruik, en éénmaal doordat de burger alle nadelen mag trotseren.

We moeten hier ook onze hand in eigen boezem durven steken. Daarom richtte onze schepen Guido Van De Veire, recent een brief aan onze eigen Minister Muyters om de situatie aan te kaarten.

Volledig voor groene energie, maar tegen overgesubsidieerde en ongecontroleerde systemen, ten koste van veel.